Owszem – ciało jest w stanie tworzyć nowe połączenia nerwowe (13), mózg potrafi funkcjonować z 50% objętości. Ciało adaptuje się, jednak pytanie brzmi – zależy nam na “jakimś tam” funkcjonowaniu, czy pełnej sprawności? Widzę wiadomość, że człowiek jest w pełni sprawny, mając jedną półkulę, ale nie jestem pewien jak naprawdę się czuje, czy ma mniejszy potencjał sprawnościowy, jak jego stan będzie wyglądał w wieku 70-80 lat. Czy sprawność się utrzyma i nadal będzie miał silny mózg. Jasność umysłu tracą na starość nawet ludzie z pełnym mózgiem. Oczywiście tutaj wyjątkowo prezentuję swoje zdanie, bibliografia pomocna przy tworzeniu własnego, jak zawsze jest dostępna na końcu artykułu. 

Co więcej, organizm jest silny, ale jak długo wystawiamy go na niekorzystne warunki? Od początku życia (m.in. smog), więc już w wieku 30 lat potrafi być osłabiony. Nerwy to jedna rzecz, ale weźmy na to ból pleców. Ile osób cierpi z powodu wcześniejszych dyskopatii i niespecyficznego bólu pleców przed 30 rokiem życia? Odnoszę się do tego w wielu swoich artykułach. Od kiedy zaczynamy siedzieć bez zmiany pozycji ciała przez ponad 8 godzin dziennie – niekorzystnie wykorzystujemy kręgosłup. Widzimy tego efekty przed trzydziestką. Co będzie za kolejnych 30 lat?Weźmy pod uwagę kolejną zmienną – żyjemy coraz dłużej. Tylko co to będzie za życie?